Respiro’nun İtalyan yönetmeni Emanuele Crialese’nin son filmi Nuovomondo; İtalya’dan Amerika’ya göç eden bir ailenin yolculuğunu anlatıyor. Bizleri, Amerika’nın düşler ülkesi motifiyle parladığı, yeni bir dünya olarak anıldığı günlere götüren yönetmen, hikayesinde gerçeküstü öğelerden de yararlanmayı ihmal etmemiş. Yeni dünyanın kapısının herkese açık olmadığını, seçme/eleme usulünün insan dışılığını ve göçmenlerin yaşadığı dramı eski belgelere dayanarak anlatan Crialese; zaman zaman eski dünyadan yeni dünyaya yapılan yolculuğu karakterlerin içsel yolculuklarına da dönüştürerek ilginç bir atmosfer yakalıyor. Özellikle final sekansındaki sütten bir denizde karakterlerin yüzüşleri ve bunun panaromik bir açıdan aktarılması çok güzel bir kompozisyon oluşturmuş. Koca denizde onlar sadece birer siyah noktacıktan ibaret. Bir görülüyorlar bir kayboluyorlar. Ne değerliler ne değersizler. Amerikan vatandaşı da değiller gözden çıkarılacak sıradan işçiler de değiller. Göçmenlerin içine düştüğü ikircikli durumları çok iyi yansıtan ve yeni dünyanın göçmen alma politikasını yerden yere vuran Nuovomondo; temposuz bir yolculuk hikayesi olmasına rağmen, şaşırtıcı sahneleri de içinde barındıran iyi bir film.
Barış Saydam
bar_saydam@hotmail.com
