Hikayesini duyunca neden benim aklıma gelmedi diye gerçekten üzüldüğüm film. İntihar edenlerin başka bir dünyada tekrar hayat bulduğu bir dünya düşünün. Yıldızların, çiçeklerin, şakaların hatta gülümsemenin olmadığı yeni bir dünya. İşte filmin ana karakteri Zia sevgilisiyle yaşadığı ayrılığa katlanamaz ve intihar eder. Tabi bunu yaparken daha kötü bir dünyada tekrar uyanacağını hesaba katmaz. Zia bir barda insanların nasıl öldüğünü hakkında oyun oynarken tanıştığı Eugene ile bir yolculuğa çıkacaktır. Yolda yanlarına bir de otostopçu alarak kadroyu tamamlarlar. Bir anlamda farklı bir gerçeklik içinde bir yol filmidir. Bu yolda karakterle kendini ve aşkı daha yakından tanıyacaktır.
Mekan kullanımı açısından çok doğru tercihlerin yapıldığı bir film olmuş. Nirvana, Joy Division ve Gogol Bordello şarkılarıyla güzel bir harman yakalandığını düşünüyorum. Özellikle kendi özgün şarkısını çok sevdim. Gogol Bordello şarkılarının ve Eugene karakterinin yönetmen Goran Dukic’in kendi net imzası olduğunu düşünüyorum. Kısa filmleriyle ünlü Goran Dukic bu filmle birçok haklı ödül kazanmış. Umarım yakın zamanda yeni bir uzun metrajla daha karşımıza çıkar.
Oyunculara gelecek olursak Zia rolünde oynayan Patrick Fugit bu rol için gerçekten uygun kişi. Melankolik ve bir o kadar masum bir karakter portresi çizmiş. Almost Famous filmindeki karakteri de benim iyiler arasındaydı. Shannyn Sossamon filmde otostopçu kız rolünde oynamış. Bu tarz karakterlerin içinde kaybolup gitmeye mahkum bir karakter olduğunu düşünüyorum. Shea Whigham ve Tom Waits’a ayrı birer parantez açılmalı. Kendine özgü gerçek bir karakter yaratan Shea Whigham filmin taşıyıcı kolonlarından biri.
Filmin özellikle fikri gerçekten güzeldi. Filmin içinde bazı düşüşler ve kopukluklar vardı. Çok daha iyisi olabilirdi diyorum bu film için. Kopuklukların giderildiği, bazı konuların daha çok üstünde durulduğu şiirsel bir film olsa efsaneler arasına girmeye adaydı. Kendi melankolikliğinde kaybolmuş diyebilirim.
Burak Gülenç
burakg_13@hotmail.com
