Anthony Shaffer’in oyunundan senarylaştırılan Sleuth ile Joseph L. Mankiewicz yönetmenlik kariyerini zirvede nihayete erdirmiş. Kullanılan tek mekan, teatral kullanımıyla görkemli bir malikane… Dedektif romanları yazarı, oyuncak koleksiyoncusu, takıntılı bir zengin Andrew Wyke ile onun eski karısıyla evlenmeyi düşünen, orta halli bir berber olan Milo önce kumpaslı bir soygun tasarlıyor. Filmin tüm kozu pek çok kırılma anı içeren usta işi senaryo, iki aktörün olağanüstü oyunculukları (özellikle taklit aksanları), ve evin içinde oyuncaklar, süs eyşaları, tablolar ile oluşturulan gerilimli atmosfer. Az oyuncu ve dar mekan kullanımlı böyle bir filmin 138 dakika boyunca izleyiciyi diken üstünde tutabiliyor olması en büyük başarısı. Çekimleri tamamlanan re-make’ini Nobel ödüllü yazar Harold Pinter kağıda dökmüş, Kenneth Branagh yönetmiş, Michael Cane bu sefer yaşlı yazarı, Jude Law ise Milo’yu oynuyormuş. Elde böylesine güçlü bir fikir varken, yeniden çevrimin başarısız olması zor gibi, özellikle gelişen teknolojiyle evdeki oyuncakların nasıl olacağı merak konusu. Ben yine de böyle klasiklerin anılarına saygısızlık olarak adlandırdığımdan, yeniden çevrimine sevindiğimi söyleyemeyeceğim.
Yiğitalp Ertem
yalpertem@gmail.com
