Kendi halinde bir iş kadını olan Esther bir gece bir partide sağ bacağını feci şekilde yaralar. Önce bu yarayı hiç farketmez ve o kazadan itibaren kendi vücudu ile tuhaf bir ilişkiye girer. Kendini kesmeye, hatta “yemeye” başlar. Anlaması, anlatması akıl karı olmayan bir film. Cronenberg‘in Crash‘inin ipini koparmaya cüret etmiş hali biraz da. Bir başka “beden” fetişi. Marina de Van, filmi yazmış, yönetmiş ve başrolü oynamış. François Ozon‘un birkaç filminde yardımcı senaryo yazarlığı da yapmış olan Marina de Van, hassas mideler için izlemesi biraz zahmetli bu filmi ile şimdiden kendine has bir hayran kitlesi bile edinmiş. İnsan böyle filmleri tavsiye etmeye korkuyor. Fakat ilginçliği ile kendisine bağlamayı bilen bir yapım. Özellikle kendiyle baş başa kaldığı sahnelerin yarattığı tedirginlik duygusu, kendine, etine, şiddete, yalnızlığına gönderdiği kanlı mesajlar, tuhaf biçimde rahatsız edici bir huzuru da barındırıyor. İnsanın ara sıra “kendinden” biraz atıştırması gibi tüy dökücü orijinallikleri de düşünüş ve kullanış biçimiyle ilginç bir deneyim. Son derece ciddi ve karmaşık psikolojik analizler gerektiriyor. Az çok benzer temalı Trouble Every Day’dan daha iyi bulduğumu söyleyebilirim. Bonus niyetine Laurent Lucas da Esther‘in sevgilisi rolünde. Bu filmden sonra kendini kısa filmlere veren Marina de Van’ın, Monica Bellucci ve Sophie Marceau’yü başrolde oynattığı yeni filminin geri sayımı da sürüyor bu arada.
Osman Danacıoğlu
odanac@gmail.com
